Vraagstuk 1

Vraagstuk 1

De redenen waarom en de manier waarop kunstenaars met bijzondere en/of vernieuwende materialen werken.

Ontroerende ijskunst van Nele Azevedo

De Braziliaanse Azevedo verbeeldde in 2009 de opwarming van de aarde. Hij plaatste meer dan 1000 bevroren menselijke figuren voor een gebouw waar het Wereldnatuurfonds bijeen kwam. Langzaam voltrok zich een ‘ramp’ onder de ogen van een groot publiek.

Traditioneel, maar ook vernieuwend

Porselein, oorspronkelijk uit China was in de 17e eeuw populair. Zo populair dat wij Nederlanders het in aardewerk gingen namaken. De blauwwitte motieven werden aangevuld met typisch Nederlandse voorstellingen: het Delfts Blauw was geboren en veroverde de hele wereld. Delfts Blauw is iets echt Nederlands. Niet alleen als souvenir, ook als kostbaar product voor de verzamelaar.

Links: kostbare tulpenvaas uit 1794 
Midden: Studio Job, eigentijdse tulpenvaas, 
Rechts: zelfbouw tulpenvaas van plastic

Het Blauw Wit vormt een inspiratiebron voor kunstenaars in binnen- en buitenland. Men hergebruikt bestaande motieven op een andere manier en/of experimenteert met hedendaagse technieken en materialen.  

Enkele voorbeelden: 

Gésine Hackenberg, Delfts Blauw ‘Plooischotel’ ketting, 2012.
Ann Agee, stapeling van wandborden, 2010
Rodarte, jurk en schoenen, lente 2011

Hugo Kaagman, muurschildering

Nieuwe productie technieken, materialen en vormen

Thonet experimenteerde rond 1900 met nieuwe productietechnieken en maakte een stoel m.b.v. mallen. De stoel werd teruggebracht tot 8 houten onderdelen,10 schroeven en 2 leertjes. Revolutionair: industrieel vervaardigd en hoge oplage mogelijk! De stoel werd verkocht in een platte doos, was goedkoper en makkelijker te tillen.

Het Bauhaus zette de trend in modern design. Strakke vormen, helder materiaalgebruik en een functionele uitstraling. Men experimenteerde met nieuwe productietechnieken zoals het buigen van buismetaal. Zo ontstond bijvoorbeeld de eerste stoel zonder achterpoten!

Gerrit Rietveld, bekend van zijn zigzagstoel en de rood-geel-blauwe leunstoel. 
Nog steeds te zien in het Schröderhuis in Utrecht.

Carbon Chair, nieuw in materiaal en productietechniek


Het ontwerpproces van de Carbon stoel en het prototype. 
Let op de ‘eiffeltoren’poten.

De plastic eetstoel, met zogenaamde ‘eiffeltoren’ poten. 
Een iconisch stoelontwerp van Charles Eames.

In 2004 ontwikkelde Bertjan Pot samen met Marcel Wanders de ‘Carbon Chair’, helemaal gemaakt van ultra modern materiaal, namelijk koolstofvezels. De stoel is sterk en weegt maar 1,1 kilo! Het model kopieerde hij (alsof je met carbonpapier iets overtrekt) van een 50 jaar oude stoel van de beroemde Charles Eames.  


 Stevige stoel van rietjes
 


Ontwerpproces van de ‘riet’ stoel

Variaties in kleur en vorm


Tal Gur experimenteerde in 2002 met goedkoop materiaal, namelijk rietjes. In een mal plaatste hij er zo’n 15.000 telkens in andere patronen. Na het aandraaien van de mal worden de rietjes met een verwarmingsplaat aan elkaar ‘geplakt’.


2d schetstekening in 3d omgezet
 

.

In haar laatste collectie ‘Drawing Series’ nam Jinil Park haar schetsen heel letterlijk. Van haar tekeningen maakte zij driedimensionale constructies.


 Een kunstenaar als inspiratiebron voor een comfortabele stoel
 


Nodig: 4 rollen vilt 8 mm dik (grijs), 2 rollen vilt van 25 mm (rood en/of grijs)
3 metalen lange pinnen met 6 metalen afdek schroefknoppen.

Lothar Windels ontwierp een stoel van vilt, zeer eenvoudig in elkaar te zetten. 
De vilten stoel verandert tijdens gebruik van vorm en wordt daardoor heel ‘persoonlijk’.


Flux chair
 

De Flux chair is een praktische, opvouwbare stoel gemaakt uit één stuk dunne kunststof. Makkelijk te vervoeren en bewaren. Ook kan de vlakke plaat/iedere stoel een persoonlijk tintje krijgen. Bijvoorbeeld door de stoel te bedrukken, logo’s in reliëf te frezen en/of de stoel van binnenuit te verlichten.


Multifunctioneel gebruiksobject, de gebruiker bepaalt.
 

De stoel ‘vermomd’ als unieke ‘kast’ is een slim hergebruik van oude stoelen. Dit ontwerp van Maarten Baas draagt de titel ‘Hey chair, be yourself!‘.


Marijn van der Poll, Do hit Chair, 2000. 
Roest vrijstaal, 100 x 70 x 75 cm


De Do Hit Chair bestond uit een metalen doos en een sloophamer om de doos mee te bewerken. Zo word je als gebruiker bij het ontwerp- en maakproces betrokken.